ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ: ΠΑΡΑΜΕΛΗΣΗ ΑΝΗΛΙΚΟΥ - ΕΥΗ Ε. ΝΤΙΚΟΥ

Διαβάζοντας αυτή τη Διακήρυξη των ανήλικων Ευρωπαίων, που συντάχθηκε 12 χρόνια πριν, χαμογελάς πικρά.... όταν έχεις ταυτόχρονα ανατρέξει σε πηγές, έχεις διαβάσει δημοσιευμένα άρθρα και σχετική βιβλιογραφία με το θέμα αυτής της εργασίας : την κακοποίηση / παραμέληση ανηλίκων. Είτε από το ρόλο του απλού φοιτητή και τυχόν μελλοντικού γονέα, είτε από το ρόλο της μητέρας, είτε από το ρόλο του εκπαιδευτικού, είτε τελικά από το ρόλο του κοινωνικού ατόμου που μεγαλώνει και ζει σε μια ευνομούμενη και πολιτισμένη κοινωνία, η εκπόνηση μιας τέτοιας εργασίας σε καθιστά ¨άβολο¨ και ανήσυχο πολίτη – άνθρωπο. Τις έννοιες “κακοποίηση” και “παραμέληση” τις γνωρίζαμε, όπως και κάποια σχετικά περιστατικά κοινοποιημένα ή απλώς ύποπτα. Η ανάγνωση όμως αυτών των κειμένων σου προκαλούν απεχθή συναισθήματα όχι μόνο για τα πρόσωπα, τους ενήλικους-θύτες, πιθανόν κι οι ίδιοι πρώην θύματα, αλλά και για το απρόσωπο κράτος, τις απρόσωπες υπηρεσίες, τους απρόσωπους φορείς που αδυνατούν στην κοινωνία του 21ου αι. να ελέγξουν, να ποινικοποιήσουν, να καταστείλουν, να προστατεύσουν το αθώο παρελθόν μας, την παιδική, αδύναμη και ταυτόχρονα ¨δυνατότερη¨ ηλικία.

Στις σελίδες που ακολουθούν παρουσιάζονται και αναλύονται : η έννοια της κακοποίησης ανηλίκου και οι μορφές της, η έννοια της παραμέλησης ως μια μορφή κακοποίησης, η αναγνώριση και η αντιμετώπισή της, το ισχύον νομικό πλαίσιο της χώρας μας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και τους αρμόδιους φορείς που εμπλέκονται στην πρόληψη, στον έλεγχο και στην προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.