Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ BLOG. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η Κοινη Επιμελεια, Συνεπιμελεια στην Ελλαδα ειναι πραγματικο γεγονος - Ανεξαρτητη Κινηση Γονεων για Γονεικη Ισοτητα

Η Κοινη Επιμελεια, Συνεπιμελεια στην Ελλαδα ειναι πραγματικο γεγονος - Ανεξάρτητη Κίνηση Γονέων για Γονεική Ισότητα.


Κοινη Επιμελεια, Συνεπιμελεια


Ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Κίνησης Γονέων για Γονεϊκή Ισότητα για το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την Κοινή Επιμέλεια - Συνεπιμέλεια των τέκνων στους διαζευγμένους γονείς.



Κοινή Επιμέλεια - Συνεπιμέλεια στην Ελλάδα


Η Ανεξάρτητη Κίνηση Γονέων για Γονεϊκή Ισότητα, χαιρετίζουμε και στηρίζουμε, τον πολιτικό κόσμο, τα στελέχη του ΥΔΔΑΔ και τους υπόλοιπους φορείς, για την έναρξη διαβούλευσης και την σύσταση Ειδικής Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την τροποποίηση διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου που καθιστούν Αναγκαία και Κατεπείγουσα τη μεταρρύθμιση του οικογενειακού δικαίου στην Ελλάδα και ειδικά στο θέμα της Κοινής Επιμέλειας των Παιδιών, που αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, είναι προτιμότερο να το αποκαλούμε Κοινή Ανατροφή ή Κοινή Φροντίδα των Παιδιών.

Δυστυχώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των συγκρουσιακών διαζυγίων είναι πολύ συχνό και τις περισσότερες φορές με οδυνηρές συνέπειες για τα παιδιά. Εξυπακούεται ότι τα δικαστήρια είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να έχουν δυο γονείς που προτάσσουν πάνω από οτιδήποτε το συμφέρον των παιδιών τους, που στην δικαστική πρακτική εντός των δικαστικών αιθουσών αυτό μεταφράζεται με αλληλοκατηγορίες μεταξύ των γονέων. 

Ένα παιδί έχει δυο γονείς που λένε και δείχνουν ότι το Αγαπούν. Αλλά υπάρχει ένας/μια δικαστής που ΕΞ-ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ το Παιδί, μέσα από μια πρόχειρη δεκάλεπτη διαδικασία, να μένει με τον ένα για την υπόλοιπη ζωή του…Μπορεί κάποιος να εξηγήσει σε αυτό το Παιδί το ΓΙΑΤΙ ???

Μια τέτοια διαδικασία είναι η ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας του τέκνου (όπου όπως γνωρίζουμε όλοι μας μόνο προσωρινή δεν είναι) σε έναν εκ των δύο γονιών (στο 97% στην Ελλάδα στις μητέρες, σύμφωνα με έρευνα του ΓΟΝ.ΙΣ), με το πρόσχημα του «κατεπείγων» σε ένα υποτίθεται δικαστήριο, το οποίο μέσα σε λίγα λεπτά και συνήθως χωρίς κανένα στοιχείο, απλά και μόνο επειδή ένας εκ των δύο γονιών επικαλείται οτιδήποτε (αναπόδεικτους, φανταστικοί ισχυρισμοί) εις βάρος του άλλου γονιού, οι δικαστές πιθανολογούν ότι οι λόγοι αυτοί έχουν υπόσταση!!! 

Στην συντριπτική τους πλειοψηφία την κάνουν δεκτή και αυτομάτως και ως δια μαγείας, βγαίνοντας από το γραφείο του/της δικαστή (η όλη διαδικασία κρατάει περίπου 10 λεπτά), ο ένας εκ των δύο γονιών ΠΑΥΕΙ να παίζει οποιοδήποτε ουσιαστικό ρόλο στην ΑΝΑΤΡΟΦΗ του παιδιού του, ενώ ουδεμία αξία έχει πλέον ο καθημερινός λόγος του για το παιδί του (ερευνήστε τις Καταγγελίες στον Συνήγορο του Παιδιού) και το παιδί επί της ουσίας χάνει έτσι απλά έναν καθημερινά ενεργό γονιό, ο οποίος περιορίζεται στο δικαίωμα της επικοινωνίας (και μόνο ο όρος αποτελεί ντροπή για το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο, λες και πρόκειται για δύο φίλους από το στρατό και όχι για γονιό με παιδί ή για φυλακισμένους) καταπατώντας το αναφαίρετο Δικαίωμά του να έχει και τους δύο γονείς του απόλυτα ΙΣΟΤΙΜΑ και ΙΣΑΞΙΑ ενεργούς στη ζωή του.

Ταυτόχρονα όλα αυτά έχουν άμεσο αντίκτυπο και στους γονείς του γονέα που δεν έχει την επιμέλεια του παιδιού και αυτοί είναι οι παππούδες και οι γιαγιάδες που χάνουν κάθε επαφή με το εγγόνι τους. Γονείς που δεν έχουν την επιμέλεια του παιδιού και οι γονείς αυτών (ανιόντες του παιδιού), υποβιβάζονται σε ανθρώπους και πολίτες Β΄ και Γ΄ Κατηγορίας, χωρίς ΙΣΑ ΓΟΝΙΚΑ Δικαιώματα.

Σκεφθείτε το πιο απλό, λογικό και δίκαιο: «Aν χρειάζονται δύο άνθρωποι για να κάνουν ένα μωρό, τότε δύο άνθρωποι πρέπει να φροντίζουν για ένα μωρό».

Για ακόμη μια φορά χαιρετίζουμε και είμαστε αισιόδοξοι για τις νέες Αυτονόητες μεταρρυθμίσεις που προωθεί το ΥΔΔΑΔ, ευελπιστούμε με την συγκρότηση και του Οικογενειακού Δικαστηρίου να μπει ένα ΤΕΛΟΣ στις πρακτικές συνέπειες, των απαρχαιωμένων άνισων νόμων που ισχύουν, που προκαλούν δυσκολίες στους Γονείς σε οικονομικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο και στο αδιέξοδο των δικαστικών νομικών μαχών που πρέπει να διανύσουν. Η Ελληνική Πολιτεία πρέπει να σκύψει στα προβλήματα τους.

Παρακαλούμε, 
μη παραμείνετε απαθείς, σε όλα αυτά που χτίζουν την κοινωνία του αύριο, τώρα είναι η ευκαιρία σας για να επηρεάσετε και να διαμορφώσετε τις αξίες της Ελληνικής κοινωνίας. 

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΣΟΤΙΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ! 

Η Κοινή Επιμέλεια ήδη υφίσταται στην χώρα μας και αδιάψευστος μάρτυρας μας είναι τα δεκάδες Συμφωνητικά Κοινής Επιμέλειας που υπογράφονται μεταξύ των Γονέων στον Σύλλογο ΓΟΝ.ΙΣ. (http://www.gonis.org.gr). Το μόνο που εξέλιπε τόσα χρόνια ήταν η νομοθέτηση της Κοινής Επιμέλειας, τώρα όμως παγιώνεται και θεσμοθετείται πλέον ως λύση για τους διαζευγμένους γονείς.

Πηγη ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Η Επιστολη Προτυπο, ενος Μπαμπα δυο παιδιων στον Υπ. Δικαιοσυνης

 Επιστολη Προτυπο, ενος χωρισμενου Μπαμπα δυο παιδιων στον Υπ. Δικαιοσυνης.



Οι επιστολές βοηθούν πολλές φορές περισσότερο και από συλλόγους κλπ. 
Αποτελούν αξιόπιστο δείγμα της κοινωνίας για τους πολιτικούς ... Χωρίς την κοινωνική πίεση δεν θα αλλάξει τίποτα όσο και αν "φωνάζουν και καταγγέλλουν" οι αδικούμενοι ... Γιατί ? 
Γιατί απλά βολεύει τους πολιτικούς η διατήρηση του παρόντος συστήματος ... Επιλογή πάντα υπάρχει ...Περιθώριο ή κοινωνία ... Μαζί ή μόνοι ...


ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΤΥΠΟ!!! ΕΣΤΕΙΛΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΤΟ ΥΠ. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ! ΠΑΡΤΕ ΜΠΡΟΣ ΚΙ ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ!



ΠΡΟΣ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ


Oνομάζομαι Β. Α., είμαι 44 ετών, εργάζομαι στην εταιρεία ...... ως ........, είμαι στην εταιρεία 23 χρόνια και είμαι πατέρας δύο παιδιών, 6.5 και 7.5 ετών.
Θα ήθελα να καταθέσω την πολύ πρόσφατη εμπειρία μου την οποία αποκόμισα μέσα από το διαζύγιο μου, το οποίο δυστυχώς λόγω της αδυναμίας μας (εμού και της πρώην συζύγου μου) και της δεδομένης άρνησης της στην πρότασή μου για συνεπιμέλεια, προκειμένου να βρούμε λύσεις από κοινού στα θέματα επιμέλειας – ανατροφής των παιδιών μας, καταλήξαμε στις αίθουσες των δικαστηρίων. 
Εξυπακούεται ότι τα δικαστήρια είναι η χειρότερη εξέλιξη που μπορεί να έχει ένα ζευγάρι γονιών που προτάσσει πάνω από οτιδήποτε το συμφέρον των παιδιών του.
Όμως δυστυχώς στην Ελλάδα το φαινόμενο των συγκρουσιακών διαζυγίων είναι πολύ συχνό και τις περισσότερες φορές με οδυνηρές συνέπειες για τα παιδιά.

Αυτό κατά τη γνώμη μου οφείλεται όχι μόνο στην αδυναμία των δύο εν διαστάσει γονιών, οι οποίοι σε τελική ανάλυση έχουν κάθε δικαίωμα να διαφωνούν μεταξύ τους για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους , αλλά στην ανύπαρκτη και ανίκανη πολιτεία να διαχειριστεί σωστά τέτοιου είδους περιπτώσεις διαζυγίων και το τελευταίο που κάνουν είναι να προστατεύσουν τα δικαιώματα των παιδιών μας, καθορίζοντας την τύχη και το μέλλον τους κάτω από πραγματικά “αστείες” διαδικασίες.

Μια τέτοια διαδικασία είναι η ανάθεση της προσωρινής επιμέλειας του τέκνου (όπου όπως γνωρίζουμε όλοι μας καθόλου προσωρινή δεν είναι) σε έναν εκ των δύο γονιών, με το πρόσχημα του κατεπείγων σε ένα υποτίθεται δικαστήριο, το οποίο μέσα σε λίγα λεπτά και συνήθως χωρίς κανένα στοιχείο, απλά και μόνο επειδή ένας εκ των δύο γονιών επικαλείται κάποιους λόγους εις βάρος του άλλου γονιού, οι δικαστές πιθανολογούν ότι οι λόγοι αυτοί έχουν υπόσταση, στην συντριπτική τους πλειοψηφία την κάνουν δεκτή και αυτομάτως και ως δια μαγείας, βγαίνοντας από το δωματιάκι της προσωρινής, ο ένας εκ των δύο γονιών παύει να παίζει οποιοδήποτε ουσιαστικό ρόλο στην ανατροφή του παιδιού του, ενώ ουδεμία αξία έχει πλέον ο λόγος του για το παιδί του και το παιδί επί της ουσίας χάνει έτσι απλά έναν ενεργό γονιό, ο οποίος περιορίζεται στο δικαίωμα της επικοινωνίας (και μόνο ο όρος αποτελεί ντροπή για το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο, λες και πρόκειται για δύο φίλους από το στρατό και όχι για γονιό με παιδί) καταπατώντας το αναφαίρετο δικαίωμά του να έχει και τους δύο γονείς του απόλυτα ενεργούς στη ζωή του.

Σε ένα αυτόφωρο δικαστήριο που είχα με την πρώην σύζυγό μου, όπου ο εισαγγελέας της είχε απευθύνει την κατηγορία της ενδοοικογενειακής βίας, λίγες ημέρες πριν την εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων για την επιμέλεια των παιδιών μας, η πρόεδρος προσπαθώντας να μας συνετίσει, μας είπε το εξής τραγικό μεν, απόλυτα Ελληνικό δε.
<<Δεν καταλαβαίνετε ότι αυτό που κάνετε θα σας εξοντώσει οικονομικά? Αφού ένας θα τα έχει (δείχνοντας τη μητέρα) και ένας θα τα βλέπει (δείχνοντας εμένα)>> προδικάζοντας ουσιαστικά την απόφαση των ασφαλιστικών οπού και εγώ διεκδικούσα την επιμέλεια των παιδιών.

Και ερωτώ. 
Τι είναι τα παιδιά μου να τα βλέπω? Πίνακας? Ταινία?
Τι είναι τα παιδιά να τα έχει? Ιδιοκτησία της?
Τα παιδιά πρέπει και επιβάλλεται για μια σειρά από λόγους να μας έχουν και τους δύο.
Πρέπει και επιβάλλεται για μια σειρά από λόγους (προς το συμφέρον τους πάντα) να τα μεγαλώνω και εγώ μαζί της και όχι απλά να τα βλέπω. 
Για το Θεό…Δεν είμαι η νονά τους…Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΜΑΙ, είμαι υπερήφανος για αυτό, όπως είναι υπερήφανα και τα παιδιά μου για μένα και πάνω απ όλα είμαι εξίσου σημαντικός για αυτά όπως και η μητέρα τους.
Δυστυχώς σαν τα δικά μου παιδιά, υπάρχουν χιλιάδες στη χώρα μας που η Ελληνική δικαιοσύνη τα υποχρέωσε να στερηθούν τον ένα γονιό τους.
Κάνω πραγματικά έκκληση στους αρμόδιους φορείς για τροποποίηση του υπάρχον οικογενειακού δίκαιου το οποίο ξεκάθαρα είναι εις βάρος των παιδιών μας.
Μην κρυβόμαστε άλλο πίσω από την κοινή γονική μέριμνα.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς.
Δεν είναι δυνατόν το 2013 στην Ελλάδα να συνεχίζουν τα παιδιά να στερούνται τον έναν εκ των δύο γονιών τους.
Ας δούμε τι γίνεται σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη.
Μιλάμε απλά για το αυτονόητο.
Ευχαριστώ πολύ
Β. Α.

Δικαστικη Αποφαση υποχρεωνει την μητερα που εχει την επιμελεια, να παραδιδει τα παιδια στο σπιτι του πατερα που ζει σε αλλη πολη



Δικαστικη Αποφαση υποχρεωνει την μητερα που εχει την επιμελεια, να παραδιδει τα παιδια στο σπιτι του πατερα που ζει σε αλλη πολη.


αποφαση επικοινωνιας


Μοιράζεται το βάρος των μετακινήσεων μεταξύ των γονέων.


Πρόσφατη Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (τακτική διαδικασία) υποχρεώνει την ασκούσα την επιμέλεια μητέρα, η οποία μετοίκησε σε άλλη πόλη από αυτήν που ήταν η οικογενειακή στέγη πριν το διαζύγιο, να παραδίδει η ίδια (η μητέρα) τα παιδιά Σαββατοκύριακo παρά Σαββατοκύριακο του μήνα στο σπίτι του πατέρα, αντί για την απολύτως σχεδόν μέχρι σήμερα κρατούσα άποψη στη νομολογία ο πατέρας αποκλειστικά να παραλαμβάνει τα τέκνα από το σπίτι της μητέρας, ακόμη και αν βρίσκεται σε άλλη πόλη.

Με την απόφαση αυτή διευκολύνεται σημαντικά η επικοινωνία των παιδιών με το γονέα που δεν ασκεί την επιμέλεια επειδή μοιράζεται το βάρος των μετακινήσεων μεταξύ των γονέων ώστε η επικοινωνία να είναι πραγματικά εφικτή, προς το συμφέρον των παιδιών.


Βεβαίως, αποτελεί ερώτημα αν προσδιορισμός του τόπου διαμονής των ανηλίκων θα έπρεπε να είναι αποκλειστική αρμοδιότητα αυτού που ασκεί την επιμέλεια γιατί έτσι στην πραγματικότητα τα παιδιά χάνουν τον ένα γονέα. Ωστόσο η παραπάνω απόφαση είναι ένα βήμα για την εξισορρόπηση τουλάχιστον του βάρους της μετακίνησης αφού συχνά το κόστος και ο χρόνος του ταξιδιού που συνήθως επιβαρύνει μόνο τον ένα γονέα είναι εξοντωτικό με αποτέλεσμα να ματαιώνεται η επικοινωνία.

Ο φορέας ΓΟΝ.ΙΣ αντιμετωπίζει από καιρό το πρόβλημα αυτό των μελών του και έχει ήδη επισημάνει το ζήτημα και της επικοινωνίας και της μετοίκησης και με ικανοποίηση βλέπουμε ότι οι απόψεις μας για την ανάγκη του παιδιού να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς βρίσκουν ανταπόκριση. Ιδιαίτερα σήμερα την εποχή της οικονομικής κρίσης οι περιπτώσεις μετεγκατάστασης έχουν αυξηθεί δραματικά και συχνά μετακινούνται γονείς με ή χωρίς τα παιδιά σε πολύ μεγάλες αποστάσεις ακόμα και σε άλλο κράτος .

Το γεγονός αυτό δυσχεραίνει ή και αποκλείει, είτε την επικοινωνία, είτε την ενεργό συμμετοχή και των δύο γονέων. Επίσης η μετεγκατάσταση και η απομάκρυνση του παιδιού από τον ένα γονέα του πολλές φορές γίνεται χωρίς να είναι επιθυμία του άλλου γονέα και ενώ θα ήθελε να συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή του. 

Είναι ενθαρρυντικό που δικαστικές αποφάσεις αρχίζουν να αποτυπώνουν την κοινωνική επιταγή για ανατροφή των παιδιών και από τους δύο γονείς λαμβάνοντας υπόψη πρωτίστως το συμφέρον του παιδιού και δευτερευόντως το συμφέρον των γονέων ή του ενός γονέα. 

Δείτε τα κύρια σημεία της απόφασης 


σελ 2 , σελ 3 , σελ 6 , σελ 7 , σελ 8 (καντε κλικ πανω στην σελίδα)


Πηγή: ΓΟΝ.ΙΣ.

Φοβερό Βιντεο για τους Μπαμπαδες και την Γονικη Αποξενωση


Φοβερό Βιντεο για τους Μπαμπαδες και την Γονικη Αποξενωση


mpampa ela

Μπαμπάς - Γονική Αποξένωση


SUPPORT FATHERS RIGHTS IN GREECE

KIDS NEED BOTH PARENTS


Δείτε το Βίντεο 

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ !!! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΡΕ !!!


ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΡΕ !!! ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ - ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ !!! ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!!


ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ


Η ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΕΚΤΗ ΜΕ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ενώ οι γονείς είναι σε αντιδικία




Η θεμελιώδης θέση του ΓΟΝ.ΙΣ για τη συνεπιμέλεια και οι απόψεις μας γίνονται δεκτές και από τα Δικαστήρια.


Σύμφωνα με πρόσφατη Απόφαση Ασφαλιστικών Μέτρων του Πρωτοδικείου Αθηνών 
«το συμφέρον των ανηλίκων επιβάλλει να ασκούν από κοινού την επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων τους».

ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ


Βεβαίως, όπως ήδη έχουμε ανακοινώσει, έχουν εκδοθεί αρκετές αποφάσεις συναινετικού διαζυγίου που επικυρώνουν συμφωνητικά συνεπιμέλειας. 

Το αξιοσημείωτο όμως είναι ότι η παραπάνω απόφαση εκδόθηκε με κανονική αντιδικία των γονέων που ζητούσαν και οι δύο την αποκλειστική επιμέλεια των παιδιών τους, ενώ παλαιότερα είχαν συμφωνήσει σε συνεπιμέλεια. 

Για πρώτη φορά με την απόφαση αυτή αναγνωρίζεται ότι το συμφέρον των παιδιών είναι η συνεπιμέλεια ακόμη και αν οι γονείς αντιδικούν.


Με ιδιαίτερη ικανοποίηση βλέπουμε ότι οι προσπάθειες του ΓΟΝ.ΙΣ για την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, οι εκδηλώσεις μας, οι επανειλημμένες παραστάσεις υπομνήματα και διαβήματα ενώπιον των αρμοδίων φορέων για την συνεπιμέλεια αποδίδουν καρπούς και επιτέλους η ελληνική κοινωνία αρχίζει να αναγνωρίζει ποια πραγματικά είναι η σύγχρονη και πολιτισμένη λύση στο ζήτημα των παιδιών στο διαζύγιο.

Δ.Σ. ΓΟΝΙΣ

Πηγή: ΓΟΝ.ΙΣ

Ανοιχτή Επιστολή σε Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων - ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ


Ανοιχτή Επιστολή σε Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων.


Επιστολή ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Αγαπητοί Δικαστές των Οικογενειακών Δικαστηρίων,

Γράφω σε εσάς, σε μια προσπάθεια να ξεκαθαριστεί το ομιχλώδες τοπίο και να σας δώσω μια εικόνα για την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων όσον αφορά τα παιδιά, που έχετε ορκιστεί να προστατεύετε.

Βοηθάτε στην κακοποίηση της ανθρωπότητας.

Κυρία ή Κύριε Πρόεδρε, 

Ενώ κάθεστε σε μια υψηλή, δυνατή και κορυφαία θέση εξουσίας, το συμφέρον των παιδιών, των οποίων τόσο πολύ κρατάτε και έχετε κοντά στην καρδιά σας, θίγεται. Όταν συστηματικά δίνετε την επιμέλεια των παιδιών στις μητέρες και βοηθάτε στην κραυγαλέα αποξένωση των παιδιών από τους πατέρες τους, τους προκαλείτε ανεπανόρθωτη βλάβη. 

Βλέπετε Εντιμότατη ή Εντιμότατε, όταν ένα παιδί αναγκάζεται να μεγαλώσει χωρίς την καθοδήγηση του πατέρα του, είναι πιο πιθανό να χρειαστεί ψυχιατρική βοήθεια και υποφέρει από το άγχος, την κατάθλιψη και τις αυτοκτονικές σκέψεις. Επιτρέπετε σε ένα παιδί να βλέπει τον πατέρα του μόνο ελάχιστες ημέρες το μήνα, συμβάλλοντας πραγματικά στο θάνατο των παιδιών του έθνους μας. 

Δεν είστε σίγουροι αν αυτά τα στατιστικά είναι ακριβή; 
Δοκιμάστε να κάνετε μια έρευνα για τα θύματα των αυτοκτονιών των εφήβων, που είχαν πατέρες που συμμετείχαν ενεργά στη ζωή τους, σε σχέση με τους εφήβους που δεν είχαν. 

Ξέρω ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την παλιά εναλλακτική τεχνική και να κατηγορήσετε τους μπαμπάδες τους ότι είναι ρεμάλια, σωστά;


Δυστυχώς, το επιχείρημα αυτό δεν στέκει πια. Αποδεικνύεται ότι "ρεμάλια" είναι μόνο οι πατέρες που τους στερούν την επικοινωνία και την επαφή με τα παιδιά τους, που αναγκάζονται να κοιμούνται σε καναπέδες των φίλων τους, και που με την σημερινή οικονομική κατάσταση, οι περισσότεροι είναι άνεργοι, πολλές φορές άστεγοι, και σχεδόν πάντα, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τις αστρονομικές πληρωμές της διατροφής. 
Ποτέ δεν ζήτησαν από μόνοι τους να αναγκαστούν να φύγουν από την ζωή των παιδιών τους, εσείς και οι υφιστάμενοι σας τους εξαναγκάσατε να φύγουν. Απόδειξη είναι ότι ενώ σε ένα διαζύγιο φταίνε και οι δυο, πάντα ο μπαμπάς απομακρύνεται από το σπίτι και την ζωή του παιδιού του, αυτό λέτε με τις χιλιάδες Προσωρινές Διαταγές Μετοίκησης, δεν είναι λίγο αντιφατικό; 

Εντιμότατοι, το αίμα των νεκρών παιδιών των οποίων οι πατέρες αναγκάστηκαν να φύγουν από τη ζωή τους, είναι τώρα στα χέρια σας. Αναλάβατε την ευθύνη για αυτά τα παιδιά, όταν μας κάνατε επισκέπτες στη ζωή των παιδιών μας. Σίγουρα ποτέ δεν θα παίρνατε μια απόφαση για τον εαυτό σας να είστε ένας επισκέπτης στη ζωή των δικών σας παιδιών, θα παίρνατε;

Στη συνέχεια, ας συζητήσουμε την ποινική πτυχή των οικογενειών που δεν υπάρχει ο πατέρας. 


Παρακαλώ Εντιμότατοι, μην ξεκινήσετε με αυτές τις ανοησίες ότι αν οι πατέρες είχαν συμμετέχει ενεργά στη ζωή των παιδιών τους, τότε σίγουρα τα ίδια τα παιδιά δεν θα είχαν καταλήξει σε παραβατικές συμπεριφορές, στα ιδρύματα, στο αναμορφωτήριο και τελικά, συνήθως τα αγόρια, στη φυλακή. 

Είμαστε πλέον σε επίγνωση ότι οι μπαμπάδες θέλουν να είναι στη ζωή των παιδιών τους, αλλά αποδεικνύεται ότι ευνοείτε απόλυτα τις μητέρες ως πρωταρχικούς γονείς για την επιμέλεια, σε ποσοστό 700 % υψηλότερο από ότι οι πατέρες. 

Για να σας υπενθυμίσω ότι "επιτρέπετε" στους πατέρες να "παίζουν" τον μπαμπά, 67 μόνο ημέρες το χρόνο. Νομίζετε ότι είναι σωστό μια μπέιμπι σίτερ ή κάποιος τυχαίος σύντροφος της πρώην συζύγου μας να "παίζει" τις υπόλοιπες ημέρες τον ρόλο του "μπαμπά"; 

Έτσι για γίνω πιο ευθύς, Υψηλότατοι, έχετε εξαφανίσει τους πατέρες από την εικόνα, οι νέοι άνδρες και οι νέες γυναίκες οδηγούνται στη φυλακή, επειδή δεν είχαν καθοδήγηση στα νιάτα τους. 


Δεν τα βάζουμε εμείς τα παιδιά μας στην φυλακή, Εσείς το κάνετε.
Εμείς ποτέ δεν ζητήσαμε να παίξετε τον "Θεό" για τα παιδιά μας. 

Γνωρίζετε Υψηλότατοι, ότι η πλειοψηφία των κρατουμένων προέρχονται από σπίτια χωρίς πατέρα, ή μήπως δεν είναι έτσι; Μήπως σκεφτήκατε ποτέ ότι το 50/50 της Κοινής Επιμέλειας των παιδιών θα βοηθήσει στην συγκράτηση των εγκλημάτων και θα μειώσει απίστευτα τον υψηλό πληθυσμό των φυλακών μας; ή μήπως αυτό θα έκανε κακό στην δουλειά των συναδέλφων σας των δικηγόρων των ποινικών δικαστηρίων; 

ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ
Γνωρίζετε ότι πολλοί νέοι άνθρωποι που στείλατε στη φυλακή βιάστηκαν και σοδομίστηκαν;

Εσείς παίξατε ένα ρόλο και σ' αυτό. Τους προγραμματίσατε για την αποτυχία, όταν τους αφαιρέσατε τον βιολογικό προστάτη και δάσκαλο τους, τον πατέρα τους. Βιασμός στην φυλακή. Νέοι άνδρες βιάστηκαν στις φυλακές, επειδή δεν έχετε τη δυνατότητα να κρίνετε κατά πόσο ή όχι αυτά τα παιδιά χρειάζονται μια αρσενική πατρική επιρροή στη ζωή τους. 



Μήπως ο αέρας εκεί πάνω στον θρόνο σας, δεν είναι τόσο καλά οξυγονωμένος και το μυαλό σας έχει σταματήσει να λειτουργεί;

Αν τα δικαστήρια, δεν ήταν τόσο υπερφορτωμένα με κακοποιούς, που είναι ορφανοί από πατέρες, τι θα συζητούσατε με τους συναδέλφους σας την Κυριακή; Ίσως θα μπορούσατε απλά να κάνετε αστεία σχετικά με το πώς θα καταστρέψετε περισσότερες ζωές το πρωί της Δευτέρας, βλέποντας όλους τους φοβισμένους μπαμπάδες να προσπαθούν να καταπολεμήσουν τις εσφαλμένες διαταγές και αποφάσεις σας όταν κάθεστε στο θρόνο σας και τους κρίνετε. 
Κρίνετε τους, Εντιμότατοι, αλλά μια μέρα κάποιος μπορεί να κρίνει εσάς. Καταστρέφετε τη ζωή ενός ανθρώπου και του παίρνετε την οικογένειά του.

Η Απόρριψη στην Εκπαίδευση. 


Αυτός είναι ένας άλλος προορισμός των παιδιών που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα. Τα παιδιά σταματούν να πηγαίνουν στο σχολείο, χάνουν τη δομή και εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Ενώ αυτό μπορεί να είναι πολύ καλό για τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, εμείς ως γονείς είχαμε υψηλές προσδοκίες για τα παιδιά μας και τις αφαιρέσατε, τους προκαλείτε να αποτύχουν. 
Επιτρέψτε μου να επαναλάβω Υψηλότατοι, όταν παίρνετε τα παιδιά μας από εμάς και τα αναγκάζετε να μεγαλώσουν χωρίς πατέρα, τα αναγκάζετε να είναι αγράμματα, οδηγώντας τα έτσι σε μια ζωή φτώχειας και συγκρούσεων. 
Δεν έχω τίποτα εναντίον όποιου εργάζεται σε μια δουλειά κατώτατου μισθού, θέλω απλώς το καλύτερο για τα παιδιά μας. Η διάρκεια ζωής της φτώχειας για ένα παιδί που δεν έχει τελειώσει το γυμνάσιο ή το λύκειο οδηγεί σε έναν συνεχή αγώνα. 
Γιατί αφού, τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα απορρίπτουν τις σπουδές τους, σε υψηλότερα ποσοστά από ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με τους πατέρες, αφαιρείτε τον πατέρα από την εικόνα; Είναι μια ζωή φτώχειας και διαμαχών, προς το συμφέρον των γιων μας και των θυγατέρων μας; 

Μπορείτε να με ακούσετε από εδώ κάτω Εντιμότατοι; 

Ξέρω ότι είμαι απλώς ένας αποτυχημένος, χαμένος, εξαντλημένος, ένα ρεμάλι μπαμπάς, αλλά θα μπορούσα να είμαι σε κάτι χρήσιμος εδώ.

Φαίνεται ότι εσείς, κύριοι Πρόεδροι, ρυθμίζεται αυτά τα παιδιά για να αποτύχουν. 
Γιατί το λέτε "προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού" αλλά κάνετε ακριβώς το αντίθετο; 

Μήπως είναι δύσκολο να κάνετε μια έρευνα για όλα αυτά τα δεδομένα; 
Είναι η σύνδεση του Wi-Fi τόσο κακή στο θρόνο σας και δεν μπορείτε να κάνετε μια γρήγορη αναζήτηση στο Google, "συνέπειες για τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς πατέρα" ή "παιδιά χωρισμένων γονιών"; 

Θα ήθελα να σας τα εκτυπώσω όλα αυτά τα δεδομένα και να τα δώσω στα χέρια σας, αλλά ειλικρινά, νομίζω ότι τα χέρια σας είναι καλυμμένα με το αίμα από νεκρά παιδιά και τους νεκρούς πατέρες που αυτοκτόνησαν, που θα προτιμούσα να μην έρθω πολύ κοντά σας.
Η θέα του αίματος, μερικές φορές με φρικάρει, μου φέρνει ζαλάδα και λιποθυμία, σχεδόν την ίδια ζαλάδα, όπως όταν βλέπω δύο δικηγόρους να συνομιλούν κατά τη διάρκεια ενός δικαστηρίου, ενώ ο ένας από αυτούς παίρνει τις οικονομίες μου μιας ζωής και ο άλλος παίρνει τις οικονομίες της ζωής της πρώην μου. Το μόνο κοινό σημείο είναι ότι δεν απομένουν χρήματα που να πηγαίνουν στα παιδιά. 

Ναι, κύριοι Πρόεδροι, γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά, ότι όλα τα χρήματα που δαπανώνται στα δικαστήρια χρησιμεύουν μόνο για να φουσκώνουν οι τσέπες των δικηγόρων και του δημοσίου και κάθε άλλο άθεου που πλανάται γύρω από το Δικαστικό Μέγαρο, βάζοντας τη μύτη του, εκεί όπου δεν ανήκει - στα εσωτερικά των οικογενειών μας.

Ζητώ συγγνώμη Υψηλότατοι, αν σας κούρασα. Ξέρω ότι αναφέρθηκα μόνο σε μερικά από τα θέματα και ίσως υπάρχουν πολύ περισσότερα για να μάθετε. Τα έχετε ακούσει νομίζω, ορφανά παιδιά σε ιδρύματα και σε νοσοκομεία, βία στα σχολεία, χρήση ναρκωτικών από τους νέους, αλκοολισμός, εφηβική εγκυμοσύνη, παιδική κακοποίηση, ανεργία, μετανάστευση, παιδική εγκληματικότητα, ληστείες και φόνοι, πλήθος αυτοκτονιών, απλά αναφέρω μόνο μερικά από αυτά. 

Ίσως να αναφερθώ σε αυτά την επόμενη φορά.  

Χωρισμένοι γονείς θα έχουν πλέον το δικαίωμα να βλέπουν τα παιδιά τους, στο πλαίσιο νέου νόμου που προσανατολίζεται στην κοινή επιμέλεια


Οι χωρισμένοι γονείς θα έχουν δικαίωμα να δουν τα παιδιά τους στο πλαίσιο του νέου νόμου.
Εκείνοι κι εκείνες που αρνούνται να δεχτούν την απόφαση θα κινδυνεύουν με φυλάκιση.
Η κυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας προσανατολίζεται στην Κοινή Επιμέλεια των παιδιών.


Χωρισμένοι γονείς θα έχουν πλέον το δικαίωμα να βλέπουν τα παιδιά τους

Οι υπουργοί της Μεγάλης Βρετανίας εκπόνησαν νέους κανόνες για να θέσουν στα δικαστήρια τη νομική υποχρέωση να διασφαλίζουν στους διαζευγμένους γονείς εγγυημένη πρόσβαση στα παιδιά τους.


Οι γονείς που αρνούνται να δεχτούν τις εντολές, θα θεωρείται ασέβεια προς το δικαστήριο και θα αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο σοβαρών κυρώσεων ή ακόμα και φυλάκιση.

Η κίνηση αυτή θα ενθουσιάσει τους ακτιβιστές των δικαιωμάτων των μπαμπάδων, οι οποίοι πιστεύουν ότι οι μπαμπάδες τιμωρούνται βάσει του ισχύοντος συστήματος το οποίο χορηγεί συνήθως στις μητέρες την επιμέλεια.

Στις αρχές του 2005, η Αγγλική κυβέρνηση προσπάθησε να αναγκάσει τις μητέρες να αφήνουν τους πρώην συζύγους τους να βλέπουν τα παιδιά τους, απειλώντας να επιβάλει κυρώσεις, όπως η νυκτερινή απαγόρευση κυκλοφορίας και την ηλεκτρονική σήμανση.

Ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Nick Clegg με τον υπουργό εργασίας και τον γραμματέα Iain Duncan Smith, συμφώνησαν προφανώς σε μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία ελπίζουμε ότι θα είναι πιο επιτυχής, όπως αναφέρει η Daily Mail.

Περίπου 3,8 εκατομμύρια παιδιά - ένα στα τρία - ζούνε χωρίς τον πατέρα τους !!!


Οι υπουργοί προσανατολίζονται στην Κοινή Επιμέλεια των παιδιών


Ο υπουργός Tim Loughton, δήλωσε: «Το όραμά μας είναι να αποδείξει ότι, υπό κανονικές συνθήκες, ένα παιδί θα έχει μια σχέση και με τους δύο γονείς του, ανεξάρτητα από την μεταξύ τους σχέση.
Πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να βελτιωθεί το σύστημα, έτσι ώστε να δίνει στα παιδιά την καλύτερη ευκαιρία για να μεγαλώσουν υπό την καθοδήγηση της αγάπης και των δύο γονέων».

Και συνεχίζει:

«Όλα τα στοιχεία μας λένε ότι τα παιδιά πραγματικά ωφελούνται από τη σχέση και με τους δύο γονείς, που έχουν τη δυνατότητα να κάνουν διαφορετικές συνεισφορές στην ανάπτυξη του παιδιού τους».

«Ο πολιτισμός μετατοπίστηκε από την παραδοσιακή άποψη ότι οι μητέρες είναι κατά κύριο λόγο υπεύθυνες για τη φροντίδα των παιδιών. Αυξητικά η κοινωνία αναγνωρίζει τον πολύτιμο και διακριτό ρόλο και των δύο γονέων».

«Εξετάζουμε με προσοχή όλες τις επιλογές για την προώθηση της από κοινού επιμέλειας των παιδιών μέσω πιθανών νομοθετικών και μη νομοθετικών μέσων».


Κόντρα στους δικαστές και στο ισχύον οικογενειακό δίκαιο


Τα σχόλια του υπουργού κ. Loughton, δείχνουν ότι οι υπουργοί πάνε κατά, μιας τελευταίας αναθεώρησης του Νοεμβρίου στο οικογενειακό δίκαιο, η οποία απέρριψε την ίση πρόσβαση για τις μητέρες και τους πατέρες, λέγοντας ότι θα βάλει σε πάρα πολλή πίεση τους δικαστές.

Πιστεύεται ότι ο νόμος θα μπορούσε να αλλάξει με την τροποποίηση του Νόμου του Παιδιού του 1989 για να συμπεριλάβει το τεκμήριο της κοινής γονικής επιμέλειας.

Το νομοσχέδιο απαιτεί από τα δικαστήρια και τα συμβούλια, τα οποία είναι αρμόδια στην εκτέλεση των αποφάσεων επικοινωνίας για τα παιδιά, «να μπορούν να λειτουργούν σύμφωνα με το τεκμήριο ότι τα δικαιώματα του παιδιού, περιλαμβάνουν, το μεγάλωμα, το να γνωρίζουν και να έχουν πρόσβαση στην επικοινωνία και με τους δύο συμμετέχοντες γονείς».

Η Nadine O'Connor, διευθύντρια της εκστρατείας των Fathers4Justice, είπε ότι μια τέτοια κίνηση της κυβέρνησης θα ήταν ένα «τεράστιο βήμα προς τα εμπρός».
«Λέγεται ότι οι μπαμπάδες έχουν πολλά δικαιώματα όπως οι μητέρες», είπε. 


«Θα το πιστέψω όταν το δω, αλλά η μεταρρύθμιση πρέπει να εφαρμοστεί σε όλο το σύστημα της οικογενειακής δικαιοσύνης».

Φοβερός μπαμπάς που κάνει τα καλύτερα παιδικά σάντουιτς



Ένας φοβερός μπαμπάς είχε την καλύτερη ιδέα για τα σάντουιτς των παιδιών του!


Φοβερός μπαμπάς που κάνει τα καλύτερα παιδικά σάντουιτς

Την πιο καλή ιδέα για σάντουιτς γεύματος για τα παιδιά του στο σχολείο, είχε ένας φοβερός μπαμπάς.


Πρόκειται για τον γραφίστα David LaFerriere και όπως ο ίδιος λέει:

"Από τον Μάιο του 2008 ζωγραφίζω τα σακουλάκια των σάντουιτς για τα παιδιά μου, με μαρκαδόρους. Κάθε ζωγραφιά γίνεται αφού πρώτα ετοιμάσω το σάντουιτς. Τις εικόνες από τα σάντουιτς τις βάζω μετά στο flickr. Τα παιδιά μου δεν βλέπουν το σχέδιο μέχρι να έρθει η ώρα του γεύματος.

Οι προκλήσεις έρχονται με μια ιδέα και στη συνέχεια, τα ζωγραφίζω γρήγορα και τα βάζω μέσα στην σχολική τσάντα, κάθε γραμμή μετράει."


 Δείτε μερικές από τις ζωγραφιές

Πηγή: ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ






Γαλλία: Απλοποίηση του Διαζυγίου, χωρίς την παρουσία Δικαστή



Απλοποίηση της διαδικασίας του Διαζυγίου χωρίς την παρουσία Δικαστή, εισηγείται στην Γαλλία η Υπουργός Οικογένειας, Dominique Bertinotti.



Η Γαλλίδα Υπουργός Οικογένειας, Dominique Bertinotti, χαιρετίζει την ιδέα της απλούστευσης της διαδικασίας του διαζυγίου και δηλώνει: "Απλοποίηση, Πολύ καλή ιδέα".


ΣΟΚ προκάλεσε στους δικηγορικούς κύκλους, η δήλωση της Γαλλίδας Υπουργού Οικογένειας, που υιοθέτησε και χαιρέτησε την ιδέα της απλούστευσης της διαδικασίας του διαζυγίου στην Γαλλία, χωρίς την παρουσία δικαστή και την υποχρεωτική μετάβαση του ζευγαριού στις δικαστικές αίθουσες, αλλά με Διαμεσολάβηση, που θα γίνεται από έναν εξειδικευμένο υπάλληλο.

Όπως η ίδια δήλωσε, σύμφωνα με την Le Figaro, τάσσεται υπέρ μιας μεγαλύτερης διαμεσολάβησης στο πλαίσιο της διαδικασίας του διαζυγίου. Σε συνέντευξή της στο BFM TV είπε ότι "Η απλοποίηση είναι μια καλή ιδέα". 

 Και πρόσθεσε ότι "Η περίοδος ενός συγκρουσιακού διαζυγίου είναι μια περίοδος όπου δεν είναι χρήσιμο να προσθέτουμε σύγκρουση στη σύγκρουση [...] Όταν ένα ζευγάρι ζητάει διαζύγιο, αυτό συμβαίνει στην καλύτερη περίπτωση σε 18 λεπτά ενώπιον του δικαστή. Τα εν λόγω 18 λεπτά μπορεί να καθορίσουν τη μοίρα των πολλών ετών μαζί, και η τύχη των παιδιών;". 
"Η διαμεσολάβηση θα πρέπει να περιληφθεί στο Οικογενειακό Δίκαιο".

Η δήλωση αυτή της Υπουργού ήρθε, σύμφωνα με την Le Figaro, από μια γραπτή έκθεση με τίτλο «Δικαστής του εικοστού πρώτου αιώνα», με επικεφαλής τον Pierre Delmas-Goyon, Σύμβουλο του Ανωτάτου Δικαστηρίου, που τάσσεται υπέρ της "μεταφορά σε έναν υπάλληλο, του δικαστικού συναινετικού διαζυγίου, χωρίς να χρειάζεται να γίνει διάκριση, ανάλογα, με την παρουσία των παιδιών ή με τα περιουσιακά στοιχεία". 

"Η πρόταση αυτή έχει δημιουργήσει μεγάλη συζήτηση στο πλαίσιο της ομάδας εργασίας, αλλά είχε την ευρεία συναίνεση", διαβάζουμε σε αυτό το έγγραφο που ζητήθηκε από την Christiane Taubira και θα παρουσιαστεί στον Υπουργό Δικαιοσύνης κατά τη διάρκεια ενός συμπόσιο στις 10 και 11 Ιανουαρίου στην UNESCO με θέμα: "Η Δικαιοσύνη στον εικοστό πρώτο αιώνα".

"Έχουμε την δεδομένη επιλογή του τι συμβαίνει με την δραστηριότητα στα δικαστήρια;" Αναστενάζοντας είπε ένας ανώτερος δικαστής στο Παρίσι, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά το πρόβλημα του υπερπληθυσμού των πινακίων. 

Ωστόσο, τα ευρήματα της έκθεσης του Delmas-Goyon δεν κρύβουν τις δυσκολίες, οι οποίες είναι λίγο ή πολύ στον δικαστή να απορρίψει μία από τις πιο ορατές και συμβολικές λειτουργίες της για το ευρύ κοινό. 

Διότι, αν ο μέσος πολίτης μπορεί να περάσει μια ζωή χωρίς να αντιμετωπίζει τη δικαιοσύνη, το 80% της δραστηριότητας των δικαστηρίων μονοπωλείται από οικογενειακά θέματα, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων συγκρούσεων που παραμένουν στο διαζύγιο.

Η έκθεση επισημαίνει επίσης ότι "Πολλές περιπτώσεις Διαμεσολάβησης, δείχνουν την εμφάνιση των καταστάσεων των υψηλών συγκρούσεων, παρόλο που οι σύζυγοι έχουν λάβει την αρχική απόφαση να χωρίσουν με αμοιβαία συναίνεση. Πρέπει να συναχθεί το συμπέρασμα ότι η επιλογή της μη προσφυγής στην δικαστική διαδικασία, σε πολλές περιπτώσεις ανταποκρίνεται στην μέριμνα για την εξεύρεση ενός αποδεκτού συμβιβασμού σε σύντομο χρονικό διάστημα, φθηνότερο και ταχύτερο, αλλά μπορεί να έχει ζητηθεί με πραγματικές λύσεις στα θεμελιώδη προβλήματα που προκύπτουν από το διαζύγιο".

Όπως ήταν φυσικό μιας και πλήττεται η τσέπη τους, θύελλα αντιδράσεων ήρθε από τους Δικηγορικούς Συλλόγους του Παρισίου, που είναι αντίθετοι σε αυτή την εισήγηση, διότι όπως ισχυρίζονται, δεν θα είναι και πολύ πιο οικονομική αυτή η διαδικασία για το ζευγάρι που θέλει να χωρίσει, όπως αναφέρει η Le Figaro.

Εν αναμονή λοιπόν για περισσότερες εξελίξεις πάνω σε αυτή την πρωτοποριακή ιδέα της Γαλλίδας Υπουργού.

Πηγή: ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Γονική Χειραγώγηση Παιδιού από τις πρώην συζύγους. Τα 5 σημάδια που θα σας κάνουν να την αναγνωρίσετε


- Έχει γίνει το τρυφερό και στοργικό παιδί σας ξαφνικά αγνώριστο για σας; 
- Μήπως το παιδί σας, σας κάνει να νιώθετε σαν να είσαστε ο χειρότερος γονέας στον κόσμο;


Γονική Χειραγώγηση Παιδιού από τις πρώην συζύγους. Τα 5 σημάδια που θα σας κάνουν να την αναγνωρίσετε


Αν ναι, να γνωρίζετε ότι η πρώην σύζυγός σας χειραγώγησε το παιδί σας εναντίον σας. 

Γνωστό ως Γονική Αποξένωση ή Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης, με απλά λόγια αυτό σημαίνει ότι η πρώην σας χειραγώγησε και πιέζει το παιδί σας να σας απορρίψει.

Πώς η Γονική Χειραγώγηση του παιδιού είναι μέρος της Γονικής Αποξένωσης και πώς θα το καταλάβετε;

Συνήθως, το πρότυπο του παιδιού σας από την απόρριψη, προκύπτει όταν η πρώην σας επιδίδεται σε καταστροφικές ενέργειες όπως:

- Μιλώντας άσχημα για εσάς.

- Περιορίζει την επαφή μαζί σας.

- Διαταράσσει την επικοινωνία ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας.

- Τιμωρώντας συναισθηματικά το παιδί σας όταν εκφράζει κάτι θετικό για σας.

- Λέγοντας στο παιδί σας ότι δεν το αγαπάτε.

Η Γονική Αποξένωση εμφανίζεται συχνά, στο πλαίσιο των διαμαχών του διαζυγίου και της επιμέλειας. Κανείς δεν ξέρει πόσα παιδιά είναι εκτεθειμένα στην Γονική Αποξένωση ή παρουσιάζουν σημάδια του Συνδρόμου Γονικής Αποξένωσης, αλλά ξέρουμε συνήθως ότι συμβαίνει στους πατέρες καθώς είναι η πλειοψηφία των γονέων που ΔΕΝ έχει την επιμέλεια του παιδιού, όπως και στα παιδιά από την νηπιακή ηλικία όσο και την εφηβική ηλικία. 
Χαρακτηρίζεται από τις απότομες μεταβολές στις αλληλεπιδράσεις του παιδιού σας με εσάς και θα δείτε τα νέα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του να αρχίζουν να αναδύονται.

Εδώ είναι μερικές στάσεις και συμπεριφορές για να την αναγνωρίσετε:

Άφησε με ήσυχο. 
Το παιδί σας είναι γεμάτο με εχθρότητα προς το μέρος σας. Όταν έρχεται αντιμέτωπο και του υπενθυμίζεται τις καλές κι όμορφες στιγμές που είχατε οι δυο σας, επιμένει ότι εσείς οι δύο δεν είχατε ΠΟΤΕ μια καλή σχέση - παρόλο που ξέρετε ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Ξαφνικά, το αγαπημένο και στοργικό παιδί σας φαίνεται να σας φοβάται και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σας περιφρονεί. Μπορεί ακόμη να είναι απρόθυμο να μοιραστεί ένα γεύμα μαζί σας, σαν να είναι απλώς η παρουσία σας αφόρητη. Όταν του κάνετε μια ερώτηση, το παιδί σας, σας δίνει επιπόλαιες και παράλογες απαντήσεις για αυτή την πρωτόγνωρη αρνητικότητα.

Όλα είναι δικό σας φταίξιμο.
Το παιδί σας ενεργεί ως ότι ο άλλος γονέας του δεν μπορεί να κάνει κανένα λάθος. Οτιδήποτε κάνει ο άλλος γονέας, είναι τέλεια στα μάτια του - κάτι που το παιδί σας ποτέ δεν φαινόταν να αισθάνεται για την πρώην σας κατά τη διάρκεια του γάμου. Το παιδί σας φαίνεται να συγχωρεί στην πρώην σας - ακόμα και την πιο ασυγχώρητη συμπεριφορά που μπορεί να είναι μέχρι κι η σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση του - ενώ μπορεί να γελοιοποιήσει εσάς για μικρές ατέλειες.

Ναι, αυτό που είπε.
Το παιδί διαρκώς παίρνει το μέρος της πρώην σας. Και φαίνεται ότι ακολουθεί ένα σενάριο, όταν μιλάει για εσάς, χρησιμοποιώντας ορισμένες από τις ίδιες ετικέτες που η πρώην σας έχει χρησιμοποιήσει για να σας περιγράψει. Θα επαναλάβει τις ίδιες λέξεις και φράσεις, σαν να στηρίζεται στις λέξεις που δεν είναι δικές του και μπορεί να έχει προβάρει εκ των προτέρων.

Οι οικογενειακοί δεσμοί δεν είναι πλέον δεσμευτικοί.
Το παιδί σας δεν δείχνει ενοχή για την άθλια μεταχείρισή του προς εσάς. Και δεν είναι μόνο ότι απορρίπτει εσάς, αλλά κατ' επέκταση, την οικογένειά σας. Τους παππούδες, γιαγιάδες, θείες, θείους, ξαδέλφια, τώρα τα αποφεύγει. Και το παιδί σας δεν θέλει να παρακολουθήσουν και να παρευρίσκεται σε σημαντικές οικογενειακές εκδηλώσεις όπως γάμους, επανασυνδέσεις, ακόμα και κηδείες.

Επιρροή; Ποια επιρροή; 
Το παιδί σας αρνείται κατηγορηματικά ότι επηρεάζεται από την πρώην σας. Όταν του επισημαίνεται ότι χρησιμοποιεί λέξεις και φράσεις που εμφανίζονται να παπαγαλίζει από τον άλλο γονέα, το παιδί σας απορρίπτει. Στην πραγματικότητα, το ίδιο χλευάζει την ιδέα ότι έχει χειραγωγηθεί από κάποιον.

«Η βία δεν είναι μια αρσενική αποκλειστικότητα» δηλώνει μεταξύ άλλων η Elisabeth Badinter


Elisabeth Badinter: «Η βία δεν είναι μια αρσενική αποκλειστικότητα».


«Η βία δεν είναι μια αρσενική αποκλειστικότητα» δηλώνει μεταξύ άλλων η Elisabeth Badinter


Η γνωστή Γαλλίδα ιστορικός, φιλόσοφος, ανθρωπολόγος, κοινωνιολόγος και συγγραφέας πολλών βιβλίων βασισμένων στον φεμινισμό και στην μητρότητα, επικρίνει τις «παρεκκλίσεις» του νέο-φεμινισμού.

Γνωστή για τους αγώνες της για την ισότητα των φύλων από την εφηβεία της, η Badinter καταγγέλλει τις αποκλίσεις, που κατά την άποψή της, υποφέρει ο σύγχρονος φεμινισμός.

Η Badinter μισεί τον «διαφοροποιημένο φεμινισμό», ο οποίος επιβεβαιώνει την υπεροχή των γυναικών έναντι των ανδρών, και έχει εγκαταστήσει την εσφαλμένη ιδέα ότι η βία είναι αποκλειστικό προνόμιο των ανδρών, και εκδηλώνει σαφώς εχθρότητα προς την "ισότητα", που είναι και το τελευταίο εύρημα πολλών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. 


Για την ίδια, «Πρόκειται για ένα θεμελιώδες λάθος, το αποτέλεσμα της σύγχυσης μεταξύ της ισότητας και της ισοτιμίας. Είναι μια πλάνη που ισχυρίζεται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες ανήκουν σε δύο διαφορετικές φύσεις».

Κατά την άποψή της, οι γυναίκες είναι τόσο φιλόδοξες όσο οι άνδρες. Ούτε υπάρχει μια γυναικεία φύση: «η θηλυκότητα εξαρτάται μόνο από τον πολιτισμό», λέει. 

Η μητρική αγάπη δεν είναι έμφυτη: «Η τρυφερότητα της μητέρας γεννιέται από την επαφή με το παιδί». 

Και επιμένει ότι οι άνδρες δεν είναι το ίδιο με τις γυναίκες, «Η αληθινή ισότητα είναι η αμοιβαία αποδοχή των διαφορετικοτήτων».

Στη σταυροφορία της εναντίον της τάσης του νέου φεμινισμού, ο οποίος κατηγορεί, προκαλώντας την πλήρη απώλεια των πλαισίων, η Badinter προσβάλλει αυτή την τάση, "Πολύ Αμερικάνικη" να θέλει να μετατρέψει τις γυναίκες σε απόλυτα θύματα, ενώ ο άνδρας ορίζεται ως ο μοιραίος δήμιος που επιβάλλεται να αλλάξει, και γρήγορα, την έκφραση της σεξουαλικότητάς τους.

Στην συνέντευξη που παραχώρησε, τόνισε μεταξύ άλλων:

Δημοσιογράφος:

- Θα υποστηρίζατε ότι οι τρέχουσες αποκλίσεις του φεμινισμού θα επιδεινώσουν τελικά τις περαιτέρω σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Εννοείς ότι η ανδρική κυριαρχία δεν υπάρχει;

Badinter:

- Ο φεμινισμός της Simone de Beauvoir, που εγώ αντιλαμβάνομαι, δεν είναι η θυματοποίηση. 
Από φιλοσοφικής άποψης, ο φεμινισμός είναι ο κινητήρας του προβληματισμού μου. 
Εύχομαι οι γυναίκες, ιδίως οι νέες γυναίκες, να κατανοήσουν ότι η θυματοποίηση μπορεί να στραφεί εναντίον τους. Σε αντίθεση με την δημοφιλή πεποίθηση, η στάση αυτή εισάγει μια καταστροφική εικόνα των γυναικών. Στη δεκαετία του '80 ήμασταν σε θέση να αποκαλύψουμε τις αόρατες γυναίκες που έπασχαν από ατίμωση: το βιασμό. Στη συνέχεια, όμως, ενδιαφέρον, υπήρχε μια απόκλιση, η οποία ήταν να θέλουν να επεκτείνουν την έννοια της ανδρικής σεξουαλικής συμπεριφοράς και στάσεων που σχετίζονται με μια άλλη σειρά επιθετικότητας. 

Το 1992, οι φεμινίστριες ζήτησαν από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να επεκτείνει την έννοια της σεξουαλικής παρενόχλησης, το οποίο και έγινε το 2002. Από τότε, τα πάντα μπορούν να καταγραφούν ως παρενόχληση: ένα βλέμμα, μια χειρονομία, μια λέξη... 

Αυτό εισάγει δύο καταστροφικές εικόνες στη σχέση άνδρα-γυναίκας: 
Πρώτον, της γυναίκας ανήμπορης, ανίκανης να αντισταθεί στους άνδρες και που καταφεύγουν στα δικαστήρια, όπως είναι οι προσφυγές των μαμάδων και των μπαμπάδων. 
Από την άλλη, η εικόνα του επιθετικού, κυρίαρχου και εκμεταλλευτή άνδρα. 
Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι αποτρόπαιοι, υπάρχουν περισσότεροι βίαιοι άνδρες από τις βίαιες γυναίκες, και οι γυναίκες που είναι θύματα αυτών των ανθρώπων. Αλλά αυτές οι γυναίκες δεν είναι το μόνο σύμβολο της γυναικείας φύσης. Και αυτοί οι βίαιοι και κακοποιητές άνδρες δεν είναι το τυπικό του ανδρικού φύλου.

Δημοσιογράφος:

- Αλλά το 80% από αυτούς έχουν καταδικαστεί για ανθρωποκτονία από αμέλεια και λόγω βίας στη Γαλλία είναι άνδρες. Πώς ερμηνεύετε αυτό το σχήμα;

Badinter:

- Οι στατιστικές δεν λένε ψέματα. Αλλά έχετε δει κάποιον να εξετάσει την θηλυκή βία; 
Αυτή η βία αυξάνεται κάθε μέρα, ειδικά στα κορίτσια. Η εξήγησή μου είναι ότι η βία δεν είναι αποκλειστικότητα των ανδρών. Πάρτε για παράδειγμα τα νέα μειονεκτούντα προάστια, οι κραταιοί των αρχαϊκών συστημάτων ανδρισμού και αρρενωπότητας. Η άνοδος του φεμινισμού εξεράγισε την έννοια της ανδρικής ταυτότητας, αλλά δεν έχουν τα μέσα για να οικοδομήσουν μια πιο ανθεκτική, λιγότερο σχηματική ταυτότητα. 

Εν τω μεταξύ, τα κορίτσια ηλικίας 14-15 ετών, για να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους, αρχίζουν να έχουν παρόμοια συμπεριφορά με τους άνδρες. Αυτή η βία θα είναι όλο και πιο προφανής. Η αύξηση της βίας, ανεξάρτητα από την ηλικία, το φύλο ή το κοινωνικό πλαίσιο, έχει να κάνει με την αυξανόμενη αδυναμία των προσώπων να υποστηρίξουν το βάρος των υποχρεώσεων, και είναι ανησυχητικό ότι συγχέουν καθολικά τα ατομικά δικαιώματα και τις επιθυμίες. Στη Γαλλία, τα στατιστικά στοιχεία για το 2005 δείχνουν σημαντική αύξηση της βίας από τους νέους σε σχολεία, κολέγια, γυμνάσια και ακόμα και στο νηπιαγωγείο!

Δημοσιογράφος:

- Σε κάθε περίπτωση, η λογική της θυματοποίησης φαίνεται να έχει υιοθετηθεί από το σύνολο της κοινωνίας.

Bandinter:

- Στις δυτικές κοινωνίες, το θύμα είναι ιερό. Για να δείξουμε ότι η γυναίκα είναι λίγο αδύναμο και ανήμπορο ον, δεν δίστασε να δημοσιεύσει ψευδή στατιστικά στοιχεία σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία. 

Στη Γαλλία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, χωρίς καμία προηγούμενη έρευνα, υποστήριξαν ότι η χώρα είχε το 10% των κακοποιημένων γυναικών, ύστερα το 12% και στη συνέχεια 14 %. Έτσι, υπάρχει η ιδέα ότι ο άνδρας είναι ένας επικίνδυνος εκτελεστής. Μιλούν για την κατάσταση των γυναικών σε γενικές γραμμές, ως εάν η κατάστασή τους ήταν πανομοιότυπη στη Γαλλία ή το Αφγανιστάν. Είναι μια φάρσα.

Δημοσιογράφος:

- Ποιος είναι ο χώρος στον οποίο σήμερα θα πρέπει να συνεχιστεί ο φεμινιστικός αγώνας για την ισότητα; Πώς να σκεφτούμε, επιτέλους, τη σχέση άνδρα-γυναίκας;

Bandinter:

- Ο θερμoμετρικός στόχος της ανισότητας των φύλων παραμένει το μισθολογικό χάσμα. 
Αυτά είναι τα κριτήρια με τα οποία μετρούν την πρόοδο και τις αποτυχίες του φεμινισμού. Γιατί; Επειδή η ισότητα των φύλων παίζεται σήμερα στην ιδιωτική σφαίρα, στην οικογένεια, ιδιωτικά. Ενώ οι γυναίκες ασχολούνται υποθετικά κατά 80% με τις δουλειές του σπιτιού, τρέχουν με ένα τεράστιο μειονέκτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι το 80 % της μερικής απασχόλησης αποτελείται από γυναίκες. 

Ποτέ μην προωθείτε τις φεμινιστικές οργανώσεις, ενώ εξακολουθούν να διατηρούν το διπλό πρότυπο που είναι, να τονίζουν ότι υπάρχει μια ουσιώδης διαφορά μεταξύ άνδρα και γυναίκας (μητρότητας) και ταυτόχρονα, να εξετάζουν  αφόρητα τις γυναικείες θέσεις πλήρους απασχόλησης. 
O άνδρες και οι γυναίκες μπορούν να μοιράζονται τα πάντα, συμπεριλαμβανομένης της «γονικής μέριμνας» και δουλειές του σπιτιού, ή ποτέ δεν θα υπάρξει η ισότητα μεταξύ των φύλων.

Ολόκληρη η συνέντευξη της Elisabeth Badinter βρίσκεται ΕΔΩ.

Δείτε το παρακάτω βίντεο για να καταλάβετε με τι τρόπους απαιτούν τα "δικαιώματά" τους οι φεμινίστριες..θα φρίξετε.

Τα Κλειστά Δικαστήρια προστατεύουν μόνο τους κακούς δικαστές και δικηγόρους, είπε κορυφαία δικαστής


Τα Κλειστά Δικαστήρια προστατεύουν δύο πράγματα - τους κακούς δικαστές και τους κακούς δικηγόρους.


ΜΠΑΜΠΑ ΕΛΑ

Αμέτρητοι μπαμπάδες και σύζυγοι έχουν βιώσει τις αστραπιαίες αποφάσεις των προσωρινών διαταγών, που δίνονται από δικαστές που δικάζουν μέσα στα γραφεία τους.

Αυτό είναι ένα είδος "κλειστού δικαστηρίου".

Οι προσωρινές Διαταγές Μετοίκησης.

Ξεκινάει με, το απαράδεκτο να σε κλητεύουν μέσω τηλεφώνου για εκδίκαση π.χ. Προσωρινής Διαταγής Μετοίκησης σου (να φύγεις δηλαδή άμεσα από την οικία σου και από το παιδί σου), με την υπόθεση να εκδικάζεται τις αμέσως επόμενες 24 ώρες, για να μη λαμβάνεις γνώση του δικογράφου της αντιδίκου, στην προκειμένη περίπτωση της πρώην συζύγου σου!!

Δεν έχει σημασία για τον δικαστή αν παρευρεθείς ή όχι, σε δικάζουν και χωρίς να είσαι παρών!! στο γραφείο ενός δικαστή με την πόρτα κλειστή και χωρίς την παρουσία άλλου δικαστικού λειτουργού ή δικαστικού υπαλλήλου!! ή με ηχογράφηση των όσων λέγονται εκεί μέσα. 

Ο δικαστής καλείται να αποφασίσει άμεσα για τον όποιο ψευδή ισχυρισμό που η φαντασία του δικηγόρου της πρώην συζύγου έχει αποτυπώσει στο δικόγραφο, ΔΕΝ του ζητείται να το αποδείξει.

Η απόφαση όμως για Προσωρινή Διαταγή δημιουργεί Δεδικασμένο για την εκδίκαση της κύριας υπόθεσης!!

Το τί λέγεται μέσα στο γραφείο ενός δικαστή σε τέτοιες περιπτώσεις οικογενειακών διαφορών, ΔΕΝ περιγράφεται. Από τις παράλογες ερωτήσεις και προσωπικές απόψεις του δικαστή, που μπορεί να προσβάλλει ελεύθερα την προσωπικότητα σου, από τους δικηγόρους της αντιδίκου πρώην συζύγου σου που σε προσβάλλουν επίσης και δεν αποδεικνύουν τους ψευδείς ισχυρισμούς τους. 

Παρά ταύτα, ΔΕΝ έχεις λάβει γνώση του δικογράφου και της υπόθεσης, μπορεί να μην έχεις δικηγόρο για να σε εκπροσωπήσει, αν ζητήσεις ΔΕΝ σου παρέχεται, ΔΕΝ μπορείς να πεις την άποψή σου και να ανταπαντήσεις στους ψευδείς ισχυρισμούς, όπως μπορεί και να βρίσκεσαι μακριά και να μη μπορείς να παρευρίσκεσαι.
Κι όμως σε δικάζουν !!

Για ποιό λόγο και ποιόν εξυπηρετούν τα "κλειστά δικαστήρια"; 

Γιατί ΔΕΝ γίνεται ηχογράφηση ή βιντεοσκόπηση της διαδικασίας;
Γιατί ΔΕΝ τηρούνται πρακτικά;

Τα "Κλειστά Δικαστήρια" προστατεύουν μόνο τους κακούς δικαστές και δικηγόρους, λέει η Δικαστής Judy.

Η πιο διάσημη πρώην δικαστής της Αμερικής είπε στον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης της Ιρλανδίας ότι θα πρέπει να έχουν κάμερες σε κάθε αίθουσα του δικαστηρίου.

Τα Κλειστά Δικαστήρια προστατεύουν μόνο τους κακούς δικαστές και δικηγόρους, είπε κορυφαία δικαστήςΜιλώντας στο TV3′s Midweek, η Δικαστής Judy είπε ότι τα Κλειστά Δικαστήρια προστατεύουν δύο πράγματα - τους κακούς δικαστές και τους κακούς δικηγόρους.

"Μπορούν επίσης να προστατεύουν τις κακές δημόσιες υπηρεσίες που εξυπηρετούν τα εν λόγω δικαστήρια, όπως είναι οι κοινωνικές υπηρεσίες", και συνέχισε "Θα πρέπει να υπάρχει ως κανόνας. Μόνο εάν υπάρχει ως μια ειδική εξαίρεση, τότε θα πρέπει να γίνονται".

Η Judy Sheindlin πέρασε στη Νομική της Νέας Υόρκης το 1965 και διορίστηκε ως δικαστής στο οικογενειακό δικαστήριο της Νέας Υόρκης από τον Δήμαρχο Ed Koch το 1982.

Η 70χρονη πρώην δικαστής ήταν στο Δουβλίνο για μια ομιλία στο UCD και τιμήθηκε με τον τίτλο του VP του Δικηγορικού Συλλόγου, σύμφωνα με το δημοσίευμα της thejournal.ie
   

Η Δυναμική Επιρροή που ένας πατέρας έχει σε μια κόρη


Πώς μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι κόρες μας έχουν την καλύτερη ευκαιρία για μια επιτυχημένη ζωή; 


ΜΠΑΜΠΑΣ

Από τη στιγμή που ένα κοριτσάκι που έρχεται στον κόσμο, ο πατέρας της έχει μια καταπληκτική επίδραση στη ζωή της. Από την πρώτη φορά που τυλίγει το μικροσκοπικό χέρι της γύρω από το δάχτυλό του, από την στιγμή που της μαθαίνει να περπατά, η παρουσία αυτού του ανθρώπου, η συμμετοχή και ο χαρακτήρας θα βοηθήσουν δίνοντας την φόρμα και το σχήμα μέσα της, στη γυναίκα που θα γίνει.

Θα δει αυτόν τον άνθρωπο με δέος, και έχει ορισμένες ανάγκες που μόνο αυτός μπορεί να εκπληρώσει. Μέσα από τις πολλές αλληλεπιδράσεις και τις εμπειρίες που έχει με τον ίδιο, θα αναπτυχθούν απίστευτα πράγματα μέσα της. Ας εξετάσουμε τι γίνεται μέσα στο μυαλό της, τα συναισθήματα και τον ψυχικό της κόσμο μέσω της ισχυρής δυναμικής που συμβαίνει ανάμεσα σε ένα πατέρα και μια κόρη. 

Τα πρώτα χρόνια 

Μελέτες και στατιστικές έχουν δείξει πόσο σημαντικοί είναι οι πατέρες σε όλα τα παιδιά, σε γενικές γραμμές, αλλά αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα μικρά κορίτσια. Η Meg Meeker, MD στο βιβλίο "Strong Fathers, Strong Daughters" αναφέρει τα ακόλουθα γεγονότα: 

· Τα μικρά παιδιά που είναι στενά συνδεδεμένα με τους πατέρες τους, είναι καλύτερα στην επίλυση των προβλημάτων. 
· Έξι μηνών μωρά έχουν υψηλότερη βαθμολογία στα τεστ νοητικής ανάπτυξης, όταν οι μπαμπάδες τους συμμετέχουν στη ζωή τους. 
· Η παρουσία των μπαμπάδων στο σπίτι, κάνει τα παιδιά να διαχειρίζονται το σχολικό άγχος καλύτερα. 
· Τα κορίτσια των οποίων οι πατέρες παρέχουν ζεστασιά και έλεγχο, έχουν υψηλότερες ακαδημαϊκές επιτυχίες. 
· Τα κορίτσια που είναι κοντά στους πατέρες τους, εμφανίζουν λιγότερο άγχος και παραβατικές συμπεριφορές. 

Αυτά τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν πόσο σημαντικοί είναι οι εμπλεκόμενοι πατέρες για την ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη των μικρών κοριτσιών τους.

Η Erika Krull, MS, LMHP σε ένα άρθρο της με τίτλο "Divorce – What Girls Miss When Dad Leaves the Home" δηλώνει, "Ένα μέρος της ψυχής ενός κοριτσιού δημιουργείται από αυτό που ο πατέρας της, αντανακλά πίσω σε αυτή. Ένα κορίτσι χρειάζεται να ξέρετε ότι ένας άνδρας την αγαπά, την εκτιμά, θα την προστατεύσει, και θα είναι αξιόπιστος γι' αυτήν. Χρειάζεται χρόνια για αυτή την επιρροή να εμβαθύνει και να αναπτυχθεί μέσα σε ένα κορίτσι. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί αν ο πατέρας της δεν υπάρχει εκεί". 

Η πρώτη αρσενική επιρροή ενός μικρού κοριτσιού, θα πρέπει να είναι με τον πατέρα της. Η αγάπη και η προσοχή του, θα την βοηθήσουν να νιώσει ότι την φροντίζουν και την αγαπούν. Η ευγενική οδηγία, η δύναμη και η ηγεμονικότητα του, θα την βοηθήσει να αισθάνεται ασφαλείς. Αν της δοθεί ο χρόνος για να μιλήσουμε και να ακούσουμε τη γνώμη της, θα αισθανθεί ότι έχει αξία. 

Στο βιβλίο "Strong Fathers, Strong Daughters" η Meg Meeker αναφέρει επίσης, "Οι πατέρες αναπόφευκτα αλλάζουν την πορεία της ζωής στις κόρες τους. Από τη στιγμή που την είδατε να γεννιέται μέχρι την στιγμή που θα φύγει από το σπίτι σας. Το ρολόι αρχίζει να μετρά. Είναι το ρολόι που μετράει τις ώρες σας μαζί της, τις ευκαιρίες σας να την επηρεάσετε, για να διαμορφώσει το χαρακτήρα της, και να την βοηθήσει να βρει τον εαυτό της - και να απολαμβάνει τη ζωή ". 
Μια νεαρή κοπέλα χρειάζεται μια θετική αρσενική επιρροή στη ζωή της! 

Τα εφηβικά της χρόνια 

Όταν ένα κορίτσι γίνεται έφηβη, ο ρόλος του πατέρα παραμένει πολύ σημαντικός. Η Meg Meeker απαριθμεί περισσότερα στατιστικά στοιχεία στο βιβλίο της "Strong Fathers, Strong Daughters": 

· Η γονική συνδεσιμότητα είναι ο νούμερο ένα παράγοντας για την πρόληψη των κοριτσιών από τη συμμετοχή σε προγαμιαίο σεξ και στην εξάρτηση στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. 
· Οι κόρες που αντιλαμβάνονται ότι οι πατέρες τους φροντίζουν για αυτές, οι οποίες αισθάνονται ότι είναι συνδεδεμένες με τους πατέρες τους, έχουν σημαντικά λιγότερες απόπειρες αυτοκτονίας και λιγότερες περιπτώσεις δυσαρέσκειας του σώματος, κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, χρήση ουσιών, και ανθυγιεινού βάρους. 
· Τα κορίτσια με συμμετέχοντες πατέρες, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να παραμείνουν στο σχολείο. 
· Η αυτοεκτίμηση μιας κόρης διαβλέπεται καλύτερα από την φυσική αγάπη του πατέρα της. 
· Τα κορίτσια με πατρικό πρότυπο, αισθάνονται πιο ασφαλείς, έχουν μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση, είναι πιο πιθανό να επιτύχουν στο πανεπιστήμιο, και είναι λιγότερο πιθανό να αποτύχουν στο πανεπιστήμιο. 
· Τα κορίτσια με πατέρες που εμπλέκονται στη ζωή τους, έχουν υψηλότερες ποσοτικές και λεκτικές δεξιότητες και υψηλότερες πνευματικές λειτουργίες. 
· Οι πατέρες βοηθούν τις κόρες να γίνει πιο ικανές, να προσανατολίζονται, και πιο επιτυχημένες. 
· Τα κορίτσια με εμπλεκόμενους πατέρες, έχουν χαμηλότερα ποσοστά εγκυμοσύνης εφήβων. Τα έφηβα κορίτσια που ζουν και με τους δύο γονείς, είναι τρεις φορές λιγότερο πιθανό, να χάσουν την παρθενιά τους πριν από τα δεκαέξι τους. 
· 76 % των εφήβων κοριτσιών είπαν ότι οι πατέρες τους επηρέασαν τις αποφάσεις τους σχετικά με το αν θα πρέπει να γίνουν σεξουαλικά ενεργές. 
· Τα κορίτσια που ζούσαν μαζί με τις μητέρες και τους πατέρες τους (σε αντίθεση με αυτά που ζούσαν μόνο με τις μητέρες) έχουν σημαντικά λιγότερες αναπτυξιακές καθυστέρησεις, και λιγότερες μαθησιακές διαταραχές, συναισθηματικές δυσκολίες και προβλήματα συμπεριφοράς. 
· Τα κορίτσια που ζουν μόνο με τις μητέρες τους, έχουν σημαντικά μικρότερη ικανότητα να ελέγχουν τις παρορμήσεις, καθυστέρηση της ικανοποίησης, και να έχουν μια ασθενέστερη αίσθηση της συνείδησης ή για το σωστό και το λάθος. 

Η συμμετοχή ενός πατέρα στη ζωή της κόρης έχει μεγάλη επίδραση στη σεξουαλική της δραστηριότητα, όπως αντικατοπτρίζεται στις πληροφορίες πάνω. 

Τα κορίτσια που δεν παίρνουν την αρσενική προσοχή και την αγάπη από τους πατέρες τους, θα στρέφονται συχνά προς οποιοδήποτε αρσενικό φύλο για να καλύψει αυτό το κενό και την ανάγκη. Διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για να γίνουν σεξουαλικά ενεργές σε νεαρότερη ηλικία και να μείνουν έγκυες. Επίσης, είναι περισσότερο σε κίνδυνο ότι θα συμμετάσχουν σε μια καταχρηστική σχέση. 
Η σχέση ενός πατέρα με την κόρη του, θα καθορίσει συχνά το είδος των σχέσεων που επιλέγει. 

Οι πατέρες, επίσης επηρεάζουν όταν οι κόρες τους αρχίζουν την εφηβεία. 

Ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Science Daily με τίτλο "Father-Daughter Relationship Crucial to When Girls Enter Puberty, Researchers Say", είπε για μια μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Vanderbilt. Οι ερευνητές είπαν "Η μελέτη εξέτασε 173 κορίτσια και τις οικογένειές τους από τη στιγμή που τα κορίτσια ήταν στην προ-νηπιαγωγείο ηλικια έως ότου ήταν στην έβδομη τάξη". 

"Τα κορίτσια που είχαν στενές, θετικές σχέσεις με τους γονείς τους κατά τα πρώτα πέντε χρόνια της ζωής έτειναν να παρουσιάζουν σχετικά αργά την εφηβεία, σε σύγκριση με τα κορίτσια που είχαν πιο μακρινές σχέσεις με τους γονείς τους. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ποιότητα των πατέρων στην εμπλοκή με τις κόρες ήταν το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του πρώιμου οικογενειακού περιβάλλον σε σχέση με το χρονοδιάγραμμα των κοριτσιών στην εφηβεία". 

"Τα κορίτσια που μπήκαν στην εφηβεία αργότερα, γενικά είχαν πατέρες που συμμετείχαν ενεργά στην παροχή φροντίδας. Είχαν πατέρες που ήταν υποστηρικτικοί στις μητέρες των κοριτσιών. Και είχαν θετικές σχέσεις με τις μητέρες τους. Αλλά είναι « η συμμετοχή τους, παρά των μητέρων» των πατέρων, η οποία φαίνεται να είναι υψίστης σημασίας για τον χρόνο της ανάπτυξης των κοριτσιών". 

Οι πατέρες βοηθούν επίσης να χτίσουν την αυτοπεποίθηση στις κόρες τους. 

Τα κορίτσια μαθαίνουν να θεωρούν τους εαυτούς τους, με τον τρόπο που οι πατέρες τους θεωρούν. Αν τους δίνεται αγάπη και θετική προσοχή, αισθάνονται μια αίσθηση της εκτίμησης. Αλλά εάν αγνοούνται, αντιμετωπίζονται σκληρά και ποτέ δεν τους δόθηκε μια θετική γνώμη, είναι δύσκολο για αυτά να αισθάνονται καλά για τον εαυτό τους. 

πατερας
Οι τρυφεροί πατέρες παρέχουν τη σταθερότητα και την ηθική καθοδήγηση στο σπίτι. 

Αυτοί ενδιαφέρονται αρκετά για να βοηθήσουν στην καθοδήγηση στις κόρες τους μέσα από τα δύσκολα εφηβικά τους χρόνια. Οι στατιστικές δείχνουν ότι η συμμετοχή τους πραγματικά κάνει τη διαφορά στον τομέα των εφηβικών κυήσεων, κατάχρηση ουσιών, και την ακαδημαϊκή επιτυχία. 

Ένας πατέρας μπορεί επίσης να επηρεάσει την αντίληψη της κόρης για τον Θεό. 

Αν έχει την αγάπη, την φροντίδα, ενός συμμετέχων πατέρα, θα δει πιο εύκολα τον Θεό σαν στοργικό Πατέρα. Αλλά εάν ο πατέρας της είναι υπερβολικά αυστηρός, κρύος και απόμακρος, αυτή μπορεί επίσης να δει τον Θεό με αυτόν τον τρόπο. Είναι δύσκολο να δούμε τον Θεό ως στοργικό πατέρα, όταν δεν ξέρεις τι είναι ένας στοργικός πατέρας. 

Ένας πατέρας είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή της κόρης. 

Σύμφωνα με την Meg Meeker στο "Strong Fathers, Strong Daughters", έχει αντιμετωπίσει πατέρες λέγοντάς τους πώς αυτοί επηρεάζουν τις κόρες τους, 
"Όταν είναι είκοσι πέντε, θα ταξινομούν διανοητικά τον φίλο ή τον σύζυγό της, με εσένα. Όταν είναι τριάντα πέντε ετών, ο αριθμός των παιδιών που έχει, θα επηρεαστεί από την ζωή μαζί σας. Τα ρούχα που φοράει, θα αντανακλούν κάτι για σας. Ακόμη και όταν είναι εβδομήντα πέντε, πώς αντιμετωπίζει το μέλλον της, θα εξαρτηθεί από κάποια μακρινή ανάμνηση του χρόνου που περάσατε μαζί. Είτε πρόκειται για καλές ή επώδυνες, οι ώρες και τα χρόνια που περάσατε μαζί της - ή δεν περάσατε μαζί της - καθορίζουν το ποια είναι". 
Θα υπάρξουν και άλλοι σημαντικοί άντρες στη ζωή ενός κοριτσιού, αλλά η επιρροή του πατέρα της θα διαρκέσει ολόκληρη τη ζωή της. 



Αν είστε ένας πατέρας και νιώθετε την μεγάλη ευθύνη της ανατροφής μιας κόρης, να ξέρετε ότι είστε η θετική αρσενική επιρροή στη ζωή της. Η Αγάπη, η καθοδήγηση, η προστασία, και να είναι είστε εκεί για εκείνη. Να είστε το είδος του άνδρα που ελπίζετε ότι θα παντρευτεί μία ημέρα. Η σχέση σας μαζί της έχει εκτεταμένες συνέπειες. Βοηθήστε την να γίνει η αξιόλογη γυναίκα που σχεδιάστηκε για να είναι!

Πηγή